Woensdag 12 februari was het idee geboren voor zondag
16 februari. Martijn, de ideeënmaker/routemaker/aanjager, gaf aan dat er zondag een oostenwind zou staan en zeker windkracht 4. Nou, dan moeten we maar wat gaan plannen. Het idee was om met de trein naar Apeldoorn te gaan, maar al gauw bleek de afstand te groot en werd het Amersfoort, en dan uiteraard fietsend terug.
We zagen wel dat het een mooie dag zou worden, maar koud, erg koud, zeker een gevoelstemperatuur van -4 graden. Oké, dat was wel een uitdaging. Inmiddels kunnen we ons scharen onder de Zwifties en vinden we het al koud als de ventilator aanstaat.
Maar goed, Rob kon ook op zondag, dus was ons team compleet. Zondag op tijd eruit, niet omdat we vroeg weg gingen, maar omdat het kiezen van de kleding wel tijd in zou nemen. Zo stond ik dan voor de kledingkast; ik wilde overal drie laagjes hebben. Nou, deels is dat gelukt en met handschoenen en overhandschoenen kon mij niets gebeuren.
Om 08:30 uur op de fiets naar Gouda, en omdat dat maar
8 km is, zou ik zeker op tijd zijn. Op het station aangekomen, naar perron 3-5, en daar zag ik nog niemand. Ehh, waar waren ze nou? Telefoon: “Hallo, waar ben je dan?” “Nou, op het perron.” “Waar dan?” bleek ik op het verkeerde perron te staan. Snel naar beneden en weer omhoog, sorry gezegd tegen de conducteur en ik mocht nog mee. Nou, dat was op het nippertje.
In Amersfoort, na een lekker bakkie en een gevulde koek,
op pad om na 4 km het MTB-parcours van Soest op te gaan. Een mooi parcours en zeker voor een mountainbike. Een gravelbike is wat lastiger, maar ook goed te doen. Omdat ik een tijdje terug was gevallen, nam ik niet veel risico. En zo gingen we verder richting Lage Vuursche, nu via de gravelpaden richting 
Maarse en van daar naar Haarzuilens, waar we goed ontvangen werden bij ’t Toetje. Daar gingen we uiteraard voor de koffie en het appeltaartje. Nou ja, appeltaartje, zeg maar appeltaart. ’t Toetje was bang om met die taart te blijven zitten en gaf ons een gigantisch stuk waar ik nu nog vol van zit.
Maar goed, we moesten nog een stukje verder en de rest was over het asfalt langs Nieuwerbrug, Bodegraven en Boskoop. Daar kon ik mijn maatjes gedag zeggen en snel naar de warme douche.
Een mooie maar koude dag en een hele mooie gevarieerde route. Volgende week naar Soest.
En waar doen we het eigenlijk voor? lees ons verhaal op Cycling Wanderers [Klik Hier ]
