En daar gaan we weer, nou ja, “we” – alleen Rob en ik waren nog over om deze tocht te maken. Was het de lengte van de tocht of was het te ver weg? Wat wel zeker is, is dat Martijn in zijn bedje is blijven liggen met volgens hem flinke hooikoorts. Ja, dat blijft hij volhouden, maar het lijkt meer op een flinke griep. Erg jammer, maar de Tour wacht op niemand en dus gingen wij door!

Ik verheugde mij al op een flinke rit op de racefiets en bij de start een lekker bakkie bij “Anderhalf Bar” in Ede, waar ook de start is. Nou, dat bakkie hebben we nog tegoed omdat er om 09:00 uur nog niemand was om te openen, laat staan om koffie te zetten. Dus teleurgesteld gingen we op pad.

De route was makkelijk te vinden en we waren op weg. De eerste meters gingen gelijk iets omhoog, dus inrijden was er niet bij, maar met 3 graden buitentemperatuur was het wel lekker om te werken; je was zo op temperatuur.

Maar goed, op mooie smalle paden ging het verder en over de Veluwe van Ede. Wat een mooi gebied is dit en wat hadden we een mooi uitzicht. Maar dat valse plat, pff, iedereen die mijn blogs leest weet dat valse plat en Nico niet samengaan. Ik kreeg er de snelheid niet in. Was het omdat mijn fiets te lang stil had gestaan? Waren de nieuwe banden niet goed? Liepen mijn remmen aan? En zo ging het 30 kilometer door, maar daarna ging het wat beter. Zo reden we op Stroe aan en dat was bekend gebied omdat we er vaker gereden hadden. Dan langs Putten en daarna gingen we de dijk op van Nijkerk. Deze dijk is zo mooi om te rijden en zeker een aanrader. Gelukkig hadden we de wind niet geheel tegen en konden we genieten van de omgeving.

Maar het gemis aan koffie was groot en bij iedere kroeg of theehuis gingen we kijken of er koffie was, maar alles was gesloten. De carnaval heeft zijn sporen achtergelaten en alle uitbaters lagen nog op één oor. Maar goed, we gingen op Amersfoort af en daar zou wel een bakkie te krijgen zijn. Ik had restaurant Feefa gespot op internet, dus daar kwamen we toch langs en ja hoor, op 88 km reden we langs Feefa en ja, langs, omdat ze dit gebouw aan het slopen zijn. Oeps, nu maar gokken op de Proloog in Amerongen en daar kwamen we op 118 km aan, maar uiteraard eerst de Amerongse Berg over geklauterd. Dus de koffie en het appeltaartje smaakten erg lekker.

Maar nu weer de kou in en de weg vervolgen. Op deze route ligt het venijn in de laatste 30 kilometers: veel klimmetjes zoals de Grebbeberg en de Defensieweg kregen we nog voor de kiezen en nog meer. Maar het ging best wel goed. Door mijn blessure, waar ik al 5 weken mee tob, kan ik niet staan en zeker niet intervallen, dus gestaag gingen we naar de finish en we zagen al dat het geen geweldig gemiddelde ging worden, maar we hadden wel genoten van deze tocht.

Bij Anderhalf Bar waren ze er nu wel en het was ook best druk, maar we zijn niet naar binnen gegaan voor een bakkie.