Zo zit het mee, en zo zit het tegen!
En zo was het! Niets meer aan toe te voegen.
Maar goed toch maar even mijn relaas van dit weekend.
Zaterdag was het niet zo best met het weer dus gauw op Zwift en een mooie route gezocht en gevonden. Een route van ongeveer 78 km en hop hop. Ik bedacht ineens dat ik op Zwift ook een tijdritfiets kon kiezen en dat had ik nog nooit gedaan. Dus tijdens het fietsen even naar de garage en ja hoor daar stond hij nog. De tijdritfiets op Zwift heeft ook wel zijn eigenaardigheden, zo kan je niet uit de wind rijden en klimmen is een drama. Dus nog meer een drama als normaal. Ik bedacht ineens dat ik geen helm op heb voor het tijdrijden, je weet wel z’n gestroomlijnde. Dus weer via het menu naar de garage maar jammer genoeg kon ik er geen een vinden. Dus weer terug naar het fietsen.
De verveling kwam al snel en er kwam een klim aan dus ik besloot weer een gewone fiets te nemen. Dus weer naar het menu naar de garage en van fiets geruild en toen oepsie verkeerd geklikt. Ik klikte op einde rit en kon niet meer terug pff weg rit. Nu had ik geen zin meer en koos voor een uitrijritje.
Zo kon het dan nog slechter in dit weekend JA dus
Anders dan anders bedacht ik om mijn fiets te controleren voor de zondagochtend. De fiets had immers een flink pak slaag gehad afgelopen weekend met de Bikepacking.
Ik kwam in de schuur en zag weer mijn achterband flink leegstaan dus geen risico dan maar andere banden erop. Ik had nog Maxis banden met een wat grover profiel, wat ook wel een voordeel kan zijn in de bagger. Wielen er weer in en oeps mijn achterrem had geen druk. Gauw het gereedschap gepakt en olie toegevoegd dat was na drie keer opgelost. 3X ja twee keer lukte het niet helemaal. Maar goed nu stond de fiets klaar voor de vossenjacht.
Zondagochtend om 08:00 uur op pad extra kleding in de rugzak omdat het weleens kon gaan regenen en zo kon ik op pad.
Door het Bentwoud, wat een storm zeg zeker windkracht 7 en misschien wel 8 en dan ook nog maar 4 graden maar daar merkte ik niet veel van omdat ik vol tegen de wind in ging. Maar wat was nou zwaar? Die rugzak? De wind tegen? Of had ik niet de benen.
Maar op mijn PowerMeter zag ik stevige waardes dus zal het de wind wel zijn. Soms ging het met een gangetje van rond de 20 km p/u maar 16 km p/u deed ook mee.
Zou het dan toch die rugzak zijn?
Aangekomen bij de club had ik het beste al gehad maar dan moest de wedstrijd nog beginnen. Het hele verhaal verteld aan mijn maatje die heel ontspannen aan zijn bakkie koffie zat, ik gaf nog aan dat hij door kon rijden bij mij ging het niet goed. Nou geen sprake van en wat dacht ik wel? Nee hoor samen uit samen thuis.
Nou op naar de start het peloton werd geleid door één van de uitzetters naar het startpunt. Daar dwaalde menig deelnemer maar ik had al gauw door hoe de start zou zijn. Direct het gras in en dan via het gravelpad naar het parcours en 200 meter flink omhoog. Nou dat viel allemaal wel mee en omdat ik dit vaker rijd wist ik hoe het het beste was om te rijden. Zo reden we het parcours af en kwamen we op het asfalt.
Nou dat ging niet zo best, uiteraard wilde we snel wegkomen om de drukte kwijt te raken maar iedereen haalde mij in, al snel ontplofte ik en ik zat huilend achterstevoren op mijn fiets. Wat is dit nou? Geen rugzak om de schuld te geven, geen tegenwind die het had gedaan omdat we wind mee hadden. Maar veel harder dan 25 a 26 km p/u kwam ik niet.
Zo ging het dus de hele 48 km en ik deed mijn best, maar mijn best doen was dus niet genoeg.
In de bagger of op gravel ging het nog wel maar het asfalt was een ramp. Mijn maatje bleef wel voor mij rijden maar ?? ach ik weet niet eens wat hij dacht, maar veel goeds zou het niet zijn 😊
Uiteindelijk komt aan alles een einde dus ook aan deze wedstrijd. Of moet ik nog vertellen dat we de weg kwijt waren en oude pijlen volgde, maar wel de Vos gevonden en bijna alle controles. De houten emmer hadden zo goed verstopt zodat ze deze zelf haast niet terugvonden.
Maar goed mijn spullen opgehaald en met een sloom tempo met de wind mee naar huis,
Gelukkig zat het nu wel mee!
