Bikepacking tocht, of eigenlijk een avontuur, met je fiets vol bepakking. Samen met Rob hadden we afgesproken om drie etappes te fietsen met twee overnachtingen. De overnachtingen zouden NIET zoals we gewend zijn bij “Vrienden op de Fiets” plaatsvinden, maar dit keer in een tentje. Het doel van dit avontuur was om alles te testen: is de tent goed, kan de fiets het aan, en kunnen wij het zelf aan?
Dag 1: Zoetermeer naar Driebergen
Op zaterdag vertrokken we rond 13:00 uur vanuit Zoetermeer richting Driebergen, waar we een camping hadden besproken. De route was met wat omwegen om niet te vroeg aan te komen op de camping. Het weer was inmiddels mooi, dus we gingen in korte kleding. De wind hadden we stevig tegen, maar dat wisten we van tevoren. Twee dagen tegenwind en dan de derde dag naar huis peddelen.
De weg die we gekozen hadden was door Komoot bepaald en was leuk en toeristisch. Door Driebergen richting de camping was het verrassend; zo kom je nog eens op paden die je normaal niet zou nemen. Op de camping aangekomen gingen we de tent opzetten, wat super goed en makkelijk ging. Eerst de footprint op de grond en daarop de tent. Over het opzetten was ik nogal nerveus, maar had ik geweten dat het zo makkelijk was, had de stress niet gehoeven. Nu restte nog het matje en de slaapzak, en konden we op zoek naar een restaurant.
Dag 2: Driebergen naar Otterlo
In de ochtend was het koud, maar de nacht was nog kouder. De wind bracht veel kou mee, dus met kleren aan in de slaapzak kreeg je het nog niet warm. Maar goed, alles moest weer ingepakt worden. Ook het inpakken ging verrassend goed; alles weer in dezelfde tas en de tas weer op zijn plaats, was het snel gepiept. We hadden wel gekozen om in lange kleding weg te gaan omdat de wind erg fris was.
Daar gingen we weer, op naar Otterlo. Maar na 1,2 km stopten we al omdat we nog niet ontbeten hadden. We stopten bij een supermarkt en overvielen de broodafdeling om vervolgens lekker op het pleintje te ontbijten en ook om weer wat warmer te worden, wat ook lukte. Maar nu dan echt op weg richting Driebergen, Odijk en Werkhoven. De Garmin was steeds de route kwijt en het duurde zeker 15 km voordat we weer op de juiste route kwamen.
Na Dwarsdijk kwamen we op een pad langs het Amsterdam-Rijnkanaal richting de sluizen waar we op de Lek uitkwamen. Het pad was waarschijnlijk door een plaatselijke boer aangelegd en we waren blij met de dikke gravelbanden. We konden genieten van de omgeving; hier komen niet veel fietsers en we hadden het pad ook nog nooit gezien. Op dit pad namen we ook even de tijd om de arm- en beenstukken uit te doen, het was nu weer warm genoeg. Na de sluizen en Rijswijk namen we afscheid van de Lek en bij Wijk bij Duursteden namen we het pontje om vervolgens via Maurik weer het pontje te nemen naar Amerongen. Eenmaal aan de overkant konden we niets anders doen dan naar de Proloog rijden voor lekkere koffie en natuurlijk appelgebak. De Proloog is altijd een welkome onderbreking. Dan weer verder via Elst naar Rhenen, waar we gelukkig de goede kant van de Grebbeberg op reden. De inspanning was goed te doen ondanks het gewicht op de fiets. Na de afdaling, die ook goed ging, gingen we via Renkum door mooie gebieden richting Otterlo.
In Otterlo hadden we camping Beek en Hei uitgekozen om te overnachten. Deze camping en omgeving kenden wij al van ons Winter Gravel avontuur, omdat we daar een trekkershutje hadden gehuurd.
Het opzetten van de tent ging nog beter en al snel konden we de douche opzoeken. Lekker opgefrist gingen we aan de wandel om een restaurant te zoeken, ook die kenden we nog van ons vorige bezoek. We gingen voor een heerlijk viergangen diner, dat wil zeggen een veredelde Kapsalon met koffie, een milkshake en nog een ijsje toe. 
Dus een echt Bikepacking menu. De nacht was bijna hetzelfde als de vorige nacht en was dus weer erg koud. Nu kwam er nog bij dat een Fransman naast ons de hele nacht lag te snurken, en snurken op z’n Frans daar slaap je niet van. We waren weer blij dat het weer ochtend was.
Dag 3: Otterlo naar huis
We begonnen met een lekkere warme douche en gingen weer inpakken. Alles was vochtig van de dauw, maar goed, je moet weer verder. Vandaag was het een route van meer dan 100 km, maar wel met de wind mee, dachten we. Maar dit is Nederland; na twee dagen tegenwind te hebben gehad, draaide de wind en hadden we weer tegenwind. Maar goed, als een goede randonneur gingen we op pad en veel keus hadden we niet, we moesten immers weer naar huis. Ook nu gingen we weer in lange kleding op pad omdat het nog fris was. In Ede was er een leuk centrum en een bakker die overheerlijke broodjes verkocht, dus ook daar op het pleintje lekker ontbeten. Het was lekker warm geworden, dus in korte kleding weer verder.
Weer richting Driebergen en Bunnik, waar we ook weer een inmiddels bekend pad richting Nieuwegein gingen. Het was nu echt wel warm geworden en je was nu wel blij met de wind tegen, maar deze wind trok behoorlijk aan en tegen de wind in was het stevig doorharken. 
In Nieuwegein namen we nog wat rust in een bushokje om vervolgens door bekend gebied naar huis te fietsen, waar uiteraard alles werd uitgehangen en schoongemaakt.
Het waren drie mooie dagen en een geslaagd avontuur. Of we over drie weken net zo makkelijk tien dagen gaan fietsen, weet ik nog niet. Voor nu had ik behoorlijk kramp in de benen.
Alle foto's van de tocht
