Bij het begin van dit verhaal neem ik jullie nog even mee naar Woensdagavond, we waren terecht gekomen op die camping in Mulhausen je weet wel naast Augsburg. De camping was wel mooi en we stonden gelijk aan het meer wat dan weer see heet. Het meer was misschien 300 m2 en er zaten ook wel 300 kikkers en ander soort beest wat herrie maakt, nou daar waren oordoppen niet tegen bestand. Dus weer slecht geslapen. Ook hield het weer zich niet aan zijn woord, het zou droog zijn maar het regende de hele nacht.
Maar nu de 11e Fietsdag, na dat wij allen nat hebben ingepakt gingen we gelijk ontbijten bij de bakker. Lekkere broodjes en een slobberbak koffie en daar konden we het mee doen. Nu dan weer op de fiets en zoeken naar de route en nadat we deze hadden gevonden konden we Augsburg verlaten ( de lelijke stad tussen de bergen )
Al gauw kwamen we op gravel en reden langs de rivieren Lech, de Wertach en de Singold maar ik weet niet op welk stuk de rivieren liggen maar het was een mooie omgeving met veel kunstmatige watervallen en sluizen. En nog steeds regende het.
In Konigsbrunn namen we even de tijd voor een bakje koffie en uiteraard wat lekkers erbij. Het vervolg van de route is niet zo bijzonder we kwamen op lange lege wegen tussen de akkers en het had weinig variatie. Het humeur van de heren was ook al om op te schieten en dat kwam dan ook door de regen.
Op 70 km kwamen we langs de Ammersee die we dan ook volgde, leuke plekjes langs het water en toeristische plekken. Wij hadden er weinig oog voor wij reden in de regen. En op een gravelpad met kuilen en bulten. Op een van de hobbels waar wortels van een boom een tunnel aan het graven is stuiterde mijn fiets hoog op en wel zo hoog dat mijn tassen op een vliegtuigvleugel gingen lijken, gelukkig zat ik stevig in de cockpit anders was ik nu nog aan het.vliegen.
Op 85 km verlieten we de Ammersee. En het gas ging er weer op. Maar we merkte nu wel dat de dagen gingen tellen en het gewicht op de fiets leek alleen maar zwaarder te worden. En terwijl er steeds meer te klimmen viel. Best pittige klimmetjes doemde op in het landschap en daar moesten we flink tegen aan. Het landschap werd nu wel leuker op een afstand zagen we de bergen en veel weide met veel koeien. Maar de regenjas kon nog steeds niet uit. Nu dan naar de camping in Seefhausen om alles weer op te bouwen.
Ik hoop nu echt te slapen om morgen de laatste rit te maken naar Innsbruck wel met stevige klimmetjes.
Tot morgen!!
