De hele week twijfelde ik wat ik op zaterdag ging doen. Op de Racefiets maar dan minimaal 300 km of op mijn Gravelbike voor 100 km.
Uiteindelijk heeft mijn Gravelbike gewonnen en ging ik om 06:30 uur op pad om in Wageningen te starten voor 100 km gravelen. Nu had de organisatie een mooie aankondiging gemaakt en die luide:

 “De iconische tocht voert je over zware klimmen, door bossen en over heides die hun weerga in Nederland niet kennen! Soms droog, soms tot je assen in de modder, soms heet, soms klappertandend, maar altijd fantastisch!”

En dat klopte maar alles was een graadje erger. Ja mooie droge gravelpaden door een mooi gebied en dit dan afgewisseld door een MTB parcours met vele kombochten en dan opeens MODDER veel modder niet tot je assen maar veel verder. Maar het had ook veel geregend de afgelopen tijd.
Maar goed om 08:00 uur starte ik en de aanloop was op het asfalt met direct een lekker klimmetje, de Wageningse berg gingen we op om dan uiteindelijk off route te gaan.
Ik ging het pad in en was nog geen twee meter verder of ik ging de kant al in. Ja op Gravelbanden had je achterwiel een ander idee en bedacht zelf zijn route. Maar goed niet gevallen dus weer verder, ik was nu meer berekend op mijn banden en liet de fiets lekker zijn eigen weg volgen in de modder en dat ging goed. Verder kwamen op allerlei verschillende ondergronden en zelf op Gravelpadden wat dan weer lekker doorreed.
Op 85 km had ik een afloper (lekke band) ik besloot eerst door te fietsen zo lang het kon maar de boomwortels in de padden zorgde ervoor dat mijn snelheid er compleet uitging dus toch maar het bandje gewisseld. Wat niet zomaar ging met al die modder op frame en banden. Zo lekker naar de finish gepeddeld en gauw naar huis waar ik 2 uur kon gaan poetsen aan mijn fiets en 1 uur aan mij zelf!

Maar de fiets staat weer klaar voor het volgend avontuur.