The Wandering Cow
Het was weer woensdag, dus het plannen voor het weekend begon weer, alhoewel plannen… We hadden al wat op de kalender gezet, namelijk “De Gooische Strade Bianche XII 2025”, een tocht die altijd door Tempo Soest uit Soest wordt georganiseerd.
Maar goed, de eerste teksten kwamen via WhatsApp weer binnen. “Lekker weer zaterdag” was de eerste tekst, en daar kan je niet zo veel mee. Is het fijn dat het weer zaterdag is, of is het weer lekker op zaterdag? De verduidelijking kwam van de tekstgoochelaar zelf: het werd lekker weer zaterdag, met hopelijk lekker weer. Nou, dat was beter, maar lekker weer ging het niet worden. Het weerbericht voorspelde alleen maar regen, en dit in combinatie met een graveltocht betekent fietspoetsen 😊.
Maar goed, zaterdag op pad om Rob en Martijn op te halen, en Romy en Ingrid kwamen (te laat) op eigen gelegenheid. Wel fijn dat er twee dames aansloten, dan konden ze de mannen een beetje in het gareel houden. Na een tweede bakkie koffie gingen we op pad en de regen in. Nou ja, regen… ’t was een spatje. Dus het terrein af en linksaf, ja zo gingen wij altijd! Maar nu even niet. Tempo Soest had de route omgedraaid, en ja, dat moet je bij ons niet doen. Met een grote error kwamen we eindelijk toch op de goede route en kon het avontuur beginnen. Door de regen was de route best wel glad, dus voorzichtigheid was geboden. Fietste je te dicht achter de ander, dan kreeg je een modderdouche. Met modder in de ogen en mond was het een keuze: of je zat in de modder uit de wind, of zonder modder in de wind.
Verder was er over deze tocht niet veel te noemen, behalve hoe mooi deze tocht was en hoe goed verzorgd de verzorging halverwege was: soep, banaan, winegum, koek, het kon niet op. Maar gauw weer op pad, en we konden de pannenkoeken al ruiken, want daar doe je het voor: “De Pannenkoeken” die je krijgt aan het einde van de tocht.
Heerlijk waren ze weer, al moeten we erbij zeggen dat honger rauwe bonen zoet maakt! Zo zaten we aan het einde van de tocht gewoon buiten pannenkoeken te eten; het weer was weer lekker.
Dan de naam van de titel. Ik kon het ook “The Wet Wanderers” noemen, maar “The Wandering Cow” was wel passend bij de foto, omdat deze koe regelmatig verplaatst wordt.
Op naar het volgende avontuur met The Cycling Wanderers. [Klik Hier]
