10e dag naar Innsbruck

Deze dag waren wij ingesteld op regen en dat klopte wel. De hele nacht buien en in de ochtend ook nat. Nu hadden wij een plek bij het Sanitair met genoeg ruimte om alles daarheen te verplaatsen en zo je fiets inpakken. In de keuken nog even ontbeten en dan konden we weer op pad. Het was even zoeken naar de juiste route maar met drie man en drie Garmins zou het moeten lukken, alleen wij hebben daar wat moeite mee de ene Garmin geeft rechts aan en de ander rechtdoor. Dan maar een persoon die de route aangeeft dan is het in ieder geval rustiger.

De gesprekken onderweg ging steeds over de kleding en tent, nu ook weer niets kan drogen en alles ruikt, of zeg maar gerust stinkt. Bij deze maken wij alvast excuus aan de mede passagier in de trein a.s. zaterdag. Verder hebben we wel een passende naam gevonden voor ons groepje “ Cycling Wanderers” nou fietsen doen we en zwerven ook tot stinkend toe.

Nu weer naar de route, gisteren hadden we het zwaarste gehad. Dus vandaag 120 km geen probleem. We gingen al gauw over gravel maar dat was mooi strak en af en toe nog even een klimmetje dat moest kunnen. Maar nog meer gravel en nog meer klimmen dat had ik niet verwacht, maar de afdalingen maakte weer veel goed, al hoor ik steeds de worden van mijn zoon “ Pa het gaat niet om het afdalen! Maar het gaat om het klimmen” en natuurlijk heeft hij gelijk al zeg ik dat niet maar ik ben geen klimmer.

Maar goed we gingen nu richting Dillingen en het was droog. Dillingen is een plaats aan de Donau en de Donau is de langste rivier in Europa. Daar verwachten we veel was, zoals een mooi uitzicht of een leuke terras aan het water. Maar niets van dat het had ook de Oude Maas kunnen zijn.

En weer een klim die overging in een klim, en het werd nu wel erg warm, dus even gestopt bij EDEKA om wat vocht in te slaan. En nu op naar Augsburg maar voor we er waren kwam er nog een stuk vals plat van 2% 3% en uiteindelijk 4% en dat een paar kilometers lang Martijn en Rob volbrachte deze inspanning of dat ze een rondje Stadshart reden maar ik Bas die eenzame fietser die krom gebogen over zijn stuur de wedstrijd (niet) wint. En nog wat van die liedjes gingen door mijn hoofd, maar uiteindelijk kwam ik ook boven.

Nu door Augsburg naar de camping en die is in Mhulhaussen het was even zoeken maar ons kamp is weer opgeslagen.

En ik ga het niet hebben over de wandeltocht naar het Restaurant die maar 1 km verder op zou zijn maar die we na 3 km nog niet zagen.

Maar ze hadden wel lekkere schnitzel!!

Nico Offerman

Fietsliefhebber, Racefiets en Gravelbike

Related Posts

  • 137 views
14e dag naar Innsbruck

We hebben het gehaald, we hebben het gedaan! Zeker zes maanden geleden ontstond het plan om een lange tocht te maken. De voorpret was enorm, en we moesten onderweg ook…

Read more

  • 18 views
13e dag naar Insbruck

Zoals ik gisteren al schreef zijn we in Innsbruck en zouden we lekker rustig aan doen. Maar het weer was onvoorspelbaar, zoals altijd maar er zou veel regen vallen. De…

Read more

You Missed

Verborgen vennetjes en kleine kronkelwegen, vanuit Maarn.

  • augustus 20, 2025
  • 103 views
Verborgen vennetjes en kleine kronkelwegen, vanuit Maarn.

Acht dagen fietsen in Limburg!

  • juli 26, 2025
  • 62 views
Acht dagen fietsen in Limburg!

Helm op!

  • juli 13, 2025
  • 22 views
Helm op!

“De Bolide is Binnen!”

  • juli 9, 2025
  • 20 views
“De Bolide is Binnen!”

Ik ben merkentrouw!

  • juli 4, 2025
  • 21 views
Ik ben merkentrouw!

Klimmen in Limburg!

  • juli 3, 2025
  • 13 views
Klimmen in Limburg!