Heb je nog aanvullingen of ook zo’n mooie Herfsttocht gereden? reageren kan klik op de groende balk hieronder of stuur een e-mail naar info@nico-offerman.nl
En ja hoor, het was alweer woensdag. De stress begon op te bouwen: wat zouden we dit weekend gaan fietsen? Ik had zin in een lange rit, bijvoorbeeld de 200 km van Bunnik. Maar dat idee werd niet warm ontvangen. Oké dan, iets van 100 km moet toch kunnen?
En ineens had ik het: een korte route die aanvoelt als een lange tocht. Ik noemde het de Herfsttocht. Maar hoe laat je 100 km lang lijken? Simpel: je plant de koffiestop pas tussen de 80 en 90 km. Goed voor de duurtraining én lekker verrassend.
Dus ik flanste een poster in elkaar met een weg vol herfstbladeren en plaatste die in de groep. De reacties? Jaaa!, JA, Yes, Ik ben erbij! Maar ook twee keer een ‘nee’. Ach, we hadden in ieder geval een gezellig groepje van vijf.
Nu nog een route plannen. Er moest natuurlijk een bos in met herfstkleuren, én wat nieuwe paadjes om het spannend te houden. Dat lukte aardig. De koffiestop plande ik bij 12GO in Moordrecht.
Zaterdagochtend, kledingcrisis en regendrama 🌧️
Om 08:15 ging ik op pad. Maar eerst: wat trek je aan? Het zou 16 graden worden, weinig wind. Lang? Kort? Lang! Dus ik ging in korte broek, maar wel met armstukken en een extra body. Klaar voor avontuur.
Ik fietste Waddinxveen uit richting Zoetermeer… en toen begon het te regenen. Grote druppels. Tsjonge, daar had ik niet op gerekend. Terug naar huis was geen optie, dus ik reed in mineur naar de start.
Station Lansingerland, de groep komt samen 🚉
Bij het station was het droog, en mijn humeur droogde mee. Rob kwam al snel, Martijn volgde. Ingrid kwam aangesneld met de verkeerde handschoenen en een hartslagbandprobleem, maar dat was snel opgelost. Nu nog wachten op Romy… maar ja, wat is nieuw 😊
Romy kwam er ook aan, gelukkig ook in ‘kort-lang’. Ik was dus niet de enige. De rest was in lange kleding, eentje zelfs met winterschoenen. Inmiddels was het al 15 graden.
Op pad, herfstkleuren, gravel en de grote koffievraag ☕
We vertrokken richting Westerpark, over de Waaierbrug, de Driemanspolder in. Romy stampte lekker op kop. In het Buitenpark nam Rob het over en we rolden richting Noord-AA, Weipoort en Koudekerk aan den Rijn.
Daar kwam de eerste vraag: “Waar gaan we koffiedrinken? En hebben ze appeltaart?” Ik gaf geen antwoord, maar trok het tempo iets op. Als je nog kan praten, kan je ook harder fietsen 😉
We fietsten door Alphen, langs het Zegersbos met mooie herfstkleuren, door Bodegraven… maar nog steeds geen koffie. We hadden pas 60 km gehad!
Via Driebruggen en Hekendorp namen we een leuk paadje richting de Vlist. Daar ligt een mooi gravelpad door de polder naar Stolwijk. Echt een aanrader. Maar nog steeds: geen koffie.
Pas na de sluizen van Gouda kwamen we bij 12GO. Eindelijk koffie! Maar… geen appeltaart. Waarschijnlijk slecht ingekocht. Gelukkig was er genoeg lekkers om de trek te stillen.
De finale, wind, tempo en een topdag 🎯
Vanaf Moordrecht nam Martijn de kop. Rob en ik hadden het wel even gehad, want er stond toch best wat wind. Maar Martijn gooide het gas open en we reden in één lijn naar de finish, en Romy met een cadans van 90 en Ingrid geschakeld op 50×11 of 10 klaagde niet, het eind kwam in zicht 😊
Ik moet zeggen: het was een superdag. En ik denk dat de anderen het ook leuk vonden. Nu nog bedenken hoe ik alle foto’s en filmpjes ga verwerken. Maar eerst naar huis.
Nou, dag allemaal en tot de volgende keer!
Wel even toe geven dat de korte broek …te koud was 😅
Enne geen idee dat ik zo zwaar trapte.😂
Oké Oké ok had spijt van mijn korte broek, na 20 minuten douchen werden mijn benen weer warm
ene je trapte flink door 🙂