Deze zondag stond de rit “Op weg naar het Kroondomein” op het programma. Zoals gebruikelijk waren we er al een week mee bezig. In eerste instantie wilden we deze rit op zaterdag rijden en vanuit Deventer vertrekken. Maar het werd zondag en we startten vanuit Uchelen, bij Merida. Martijn kon namelijk niet op zaterdag, en zondag konden we alle drie. Bovendien was Uchelen met de auto dichterbij dan Deventer en de route liep erlangs.

Dus vertrokken we vanuit Uchelen en na een kilometer of twee hadden we de route opgepikt. Al snel had ik spijt van mijn kledingkeuze. Binnen de eerste 10 kilometer waren we al aan het klimmen en iedereen weet dat ik een kilometer of 15 nodig heb om op gang te komen. Maar goed, het was niet anders en ik deed mijn best. Het gevolg: geen adem, het zweet brak me uit en ik zag Martijn en Rob gestaag bij me wegrijden terwijl ik verder ploeterde. Achterstevoren op mijn fiets met tranen in mijn ogen kwam ik boven. Dat was dus de Pomphulweg, en deze was maar 1,1 km lang en max 7% (gem 2,7%), maar best wel een lastige pukkel als je nog niet warmgedraaid bent.

Uiteindelijk hadden we de klimmetjes gehad en we stopten even. Ik had mijn kledingkeuze gebaseerd op de rit die ik zaterdag had gemaakt, maar wat bleek? Het was zaterdag kouder dan nu. Na mijn buff en overhandschoenen uit te hebben gedaan en de rits van mijn jack wat te hebben laten zakken, ging het allemaal wat beter. Al dacht ik nog steeds dat mijn remmen aanliepen; vals plat zal nooit mijn favoriet worden.

Verder was er eigenlijk niet veel te vertellen over deze tocht. Via Uddel en met een grote bocht om Elspeet gingen we richting Vaassen. Dit ging over mooie fietspaden en door prachtige gebieden. Bij een van de vele oversteekplaatsen stond een uitbater met ijs en koffie. Vanwege de kou hadden wij geen trek in ijs, maar wel in koffie, en deze koffie was verrassend lekker. We hebben hier ook even gezeten om een tweede bakkie te nemen. Daarna gingen we snel weer verder, want we hadden nog 65 kilometer te gaan.

Via Terwolde gingen we langs de IJssel en langs Deventer, waar de eigenlijke start was. We konden mooi rechtdoor langs de IJssel en richting de A1. Ik had deze omgeving vaak vanuit de auto gezien, maar het was de eerste keer dat ik langs dit gedeelte van de IJssel fietste. Uiteindelijk werden we rechtsaf gestuurd door onze Garmin en gingen we richting Klarenbeek. Op deze weg stopten we even voor een gelletje, wat we echt nodig hadden. Het ging vandaag niet vanzelf en de wind was de boosdoener. Via Lieren en Beekbergen kwamen we weer in Uchelen, waar we de auto terugvonden.

Moe maar voldaan konden we de fietsen weer op de drager zetten. We waren het erover eens dat het weer een mooie route was in een prachtige omgeving.