Nablus was en blijft Nablus: Nablus de schoonheid, Nablus de cultuur, Nablus de mooie bergen, de mooie huizen en de mooie winkeltjes met allerlei lekkernijen. De traditionele zeepfabrieken, de heerlijke Kunafah schotels en de oude restaurants waar je van Humus, Foul en Olijfolie met tijm kan genieten… Nablus is nog steeds het zelfde, maar wel ingepakt met haat en bloed net als de meeste Palestijnse steden die al die jaren moesten lijden onder bezetting en onderdrukking. Als men denkt dat er vrede is geweest na het Oslo verdrag (nederlaag), dan heeft hij het mis. Het was meer legaliseren van onderdrukking, als niet door de bezitter dan wel door zijn collaborateurs. En de onschuldige mensen moesten hieronder lijden: pijn, verdriet, armoede, …, haat.
Als je een lieve poes steeds pest dan komt een moment dat dat poesje als een wilde leeuw gaat reageren. Op dat moment mag je niet zeggen: “wat een wilde beest”. Want uit haat komt haat.
Denk aan de kinderen in Gaza die de afgelopen maanden gered zijn van onder de puinhoop van hun gebombardeerde huizen en hun (hele) familie kwijt zijn geraakt. Wat gaan ze worden en wat gaan ze doen als ze ouder zijn? Zo is Hamas ontstaan en zolang er “haat gezaaid” wordt zullen dat soort groeperen bestaan en ontstaan in de toekomst.