Omdat het vorige week wel goed ging, al was het met hulp.
Was ik ervan overtuigd dat ik deze week ook mee ging doen. Maar nu met nog meer hulp omdat Rob zich ook ging aanmelden. Nou dat zou dan wel een makkie kunnen worden. Dus weer vroeg het bed uit en dat viel niet mee, Néé het ging niet vanzelf ik was namelijk de avond ervoor uitgenodigd om naar het Nederlands Elftal te gaan kijken en ja dan gaat het laat worden.
Maar goed alles gereed en naar buiten de fiets in orde gemaakt en de hoek om alwaar ik gelijk weer stilstond tjonge wat een wind dat ging wat beloven.
Ploeterend door het Bentwoud richting Zoetermeer en waar ik na 18,5 km moe aankwam, en dan moest het feest nog gaan beginnen.

Bij het clubhuis aangekomen wachtte mij een grote verrassing. Het was namelijk zo dat Ivana zich had aangemeld om koffie in te schenken, en daar was ik al heel erg blij mee. Maar ook Catelijne was er om de koffiebar te verzorgen en als echte Barista’s namen ze de keuken over, wat voor mij dan weer onwennig was. Maar ik kon mij tenminste nu ook onder de sterke verhalen mengen en zonder mij te veel in te spannen voorbereiden op wat er komen gaat. Dames bedankt!!

Om 09:35 uur begon het gebruikelijke praatje waar menig jager ook nog even op de hak genomen is en werd Ronald de Jong gefeliciteerd voor de 2^e plaats in het zand rijden, uiteraard kwamen de uitzetters nog even aan het woord maar wat ze vertelde was ik gelijk alweer vergeten. Vossenjachten is toch gewoon pijlen volgen en modderhappen. Zo gingen we met 53 jagers naar de start en in de Nieuwe Driemanspolder kregen we een voorproefje van het rijden tegen de wind in. Maar het ging goed, door het Westerpark hadden we minder wind en zo konden we naar de Balijbrug.
Daar aan gekomen was het even zoeken maar konden snel de weg voortzetten. Het ging weer erg snel zo snel zelfs dat ik moest lossen en ik zocht hulp van andere jagers om het gat te dichten maar dat wilde ze niet. Met veel inspanning kwam ik weer bij mijn maatjes en kon ik even rusten. Tot we bij de zgn schapendijk kwamen tjonge wat een bagger, tjonge wat een wind. Ploeteren en harken dat waren de juiste worden EN! Bijblijven dat was ook belangrijk.
Verder reden we met een steeds wisselend groepje door industrie langs kanaaltjes en in volle vaart over een Gravelpad en maar zoeken naar pijlen en lintjes. Ook kwamen we langs een sloot die net was uitgebaggerd, nou fietsen kon niet en lopen was slecht voor je rug maar kruipen was ook geen optie dus door en vastbijten in de groep omdat je anders verloren was.
En dan op naar de eindsprint.

Menig jager had dat gevoel en brachten hun ring in stelling en ja hoor de Vos stond fier bovenop een heuvel voor de Balijbrug.

Volgend weekend gaat het ook wel zwaar worden, omdat we zaterdag bij Tempo Soest gaan rijden en op zondag het vossenjagen in Zoetermeer.
En ja ook nu ben ik er van overtuigd dat ik ga!